วันเสาร์ที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

เหนื่อยฉิบหาย

วันนี้เป็นอีกวันที่เหนื่อยโคตรๆ แต่ทำใมนะตัวเราเองถึงเป็นคนที่ไม่กล้าแม้กระทั่งทวงเงินที่เราสมควรจะได้ กลัวคนที่เราทวงจะเกรียดเราไม่คบเราอีกงั๊นเหรอ แปลกดี ถึงเวลาจวนตัวโง่แดกทุกที แต่พอเรื่องของคนอื่นฉลาดจังช่วยคนอื่นได้ทุกๆเรื่อง ด้วยนิสัยส่วนตัวชอบช่วยชาวบ้านไม่หวังอะไรตอบแทนด้วยมั๊ง

วันนี้เป็นอีกวันนึงที่ได้พูดเปิดใจกับแม่ เหนื่อยที่จะคิดคำพูดยังไงให้แม่สบายใจ

อยากมีความสุขแต่ก็ต้องให้แม่ไปอยู่สารคาม เฮ้อ... ได้อย่างเสียอย่าง

ไม่มีความคิดเห็น: